Of het nu gaat om een dierbare die je mist, verlies van gezondheid, werk, land van herkomst, levend of traumatisch verlies;
ik loop een tijdje met je mee, zodat je uiteindelijk op eigen kracht jouw levensweg weer kunt vervolgen.
Of ik sta je bij omdat je onrustig of angstig bent voor jouw naderend afscheid. We kijken wat er nog uitgesproken of vastgelegd moet worden om het leven los te kunnen laten. En als je dat wenst kan ik je helpen met het voorbereiden, vormgeven en/of uitvoeren van jouw afscheid.
Door de herkenning en erkenning van mijn eigen verlies- en rouwervaringen, heb ik gemerkt dat er weer evenwicht en ruimte kwam in mijn hoofd, hart en ziel. En zo hervond ik mezelf.
Vanuit deze, impactvolle en traumatiserende, ervaringen en inzichten
en mijn opleiding tot verliesbegeleider en systemisch coach, wil ik voor jou een veilige haven zijn waarin je kunt aanmeren, opladen en weer uitvaren zodat je:
in de dagelijkse stormen die opkomen bij afscheid en verlies als een blad kunt meeveren zonder jezelf te verliezen
Als jouw levenseinde in zicht komt, biedt mijn begeleiding steun en troost.
Mijn doel is om voor jou rust en houvast te creëren, zodat je het leven kunt loslaten en jouw afscheid in alle vertrouwen, liefde en overgave kan plaatsvinden. Lees verder
Wanneer je iets of iemand verliest waarvan je met hart en ziel hebt gehouden dan ga, je zo goed en kwaad als het gaat, door met je leven.
Maar eigenlijk ben je aan het overleven; je blijft overeind omdat je verder moet maar leeft niet echt. Lees verder
Vaak koppel je verlies en rouw aan het verliezen van iets of iemand. Maar je kunt, zonder daadwerkelijk iemand of iets te verliezen, wel degelijk iets heel erg missen.
Je rouwt maar bent je daar niet van bewust. Lees verder
'Op belangrijke momenten in mijn leven wordt de spanning en angst zo groot dat ik terugval en mij weer gedrag als het kleine meisje dat altijd vrolijk is in de meest dramatische situaties maar van binnen niet weet wat te doen.
Samen maakten we een genogram en ik zag dat dit niet mijn wanhoop, angst en eenzaamheid zijn maar die van mijn vader en moeder die ze voelden toen ze onderdrukt werden in de kampen.'
'Ik wist niet meer wat 'normaal' was en waarom ik steeds weer over mijn eigen grenzen heen ging en mezelf uitputte.
Sonja liet me zienwat de 'rode draad' is in mijn gedrag en waar dat door wordt veroorzaakt. Nu ik weet waarom ik dit doe lukt het me steeds beter en eerder er bij stil te staan en bewustere keuzes te maken die beter voor mij zijn.'
'Na het overlijden van ons zoontje ontbrak alle perspectief. Waarom was ons dit overkomen? Hadden we het eerder kunnen zien of ontdekken. Hoe nu samen verder, wat willen we, wat wil ik...
Alles was met Sonja bespreekbaar en dat gaf ons houvast' om samen verder te kunnen.'
'Ik wist niet meer wat te doen en hoe om te gaan met de nare dromen. Telkens als ze terugkomen kijken we samen wat er is gebeurd of speelt en wat ik op dat moment nodig heb. Door te sparren komen er voorbeelden en ideeen naar voren waaar ik dan weer mee verder kan.'
Bij het monument op de begraafplaats speciaal voor te vroeg geboren kinderen: 'Een plaats om de naam van je kindje uit te kunnen spreken en te zien in het licht. Het is alsof ik omarmd en omringd wordt en niet alleen ben en mijn verdriet daardoor beter kan dragen.'
Door de naam uit te spreken is het echt, mijn zoon heeft echt bestaan.
'Wat moest ik tegen de mensen zeggen die steeds weer vroegen hoe het met me ging nu ik mijn kindje had verloren. De wereld ging gewoon door en mijn vedriet werd niet meer gezien.
Dank je wel dat je er voor mij was en me hielp om de antwoorden en grenzen aan te geven die ik nodig had.'
'Het is zo fijn dat je je verhaal kunt vertellen aan iemand zoals Sonja met geduld en zonder oordeel. Ik voelde me begrepen en er viel een soort last van me af; dit gedrag en dit verdriet hebben grote impact, iedere dag, en mijn leven daardoor zo beïnvloed.'
'Ik trok me terug en natuurlijk was er nooit iets met me aan de hand. Ik moest vooral niemand tot last zijn, het was al zo moeilijk voor mijn vader en moeder dat ik veel ziek was. Ik zie door de opstelling met Sonja waarom ik me weer terug trek en zo verdrietig ben omdat nu mijn eigen kleinkind niet mag worden gezien.'