is uiteindelijk niet het belangrijkst. Het gaat erom wat we ermee doen.'
Levend en traumatisch verlies
Vaak koppel je verlies en rouw aan het verliezen van iets of iemand. Maar je kunt, zonder daadwerkelijk iemand of iets te verliezen, wel degelijk iets heel erg missen.
Of je voelt je bezorgd of angstig omdat je niet weet hoe je toekomst eruit zal zien. Je voelt je eenzaam of schuldig of je schaamt je omdat je leven heel anders loopt dan verwacht. Je kunt ineens heel erg verdrietig of boos worden als je geconfronteerd wordt met (voor)beelden van verlies of juist geluk bij andere mensen.
Je rouwt maar bent je daar niet van bewust.
Als je niet meer goed kunt functioneren in je dagelijks leven, op je werk, in je relatie(s), of als je moeite hebt met slapen, veel piekert, nachtmerries hebt, geïrriteerd bent of je terugtrekt is het belangrijk om hulp te zoeken.
Je kunt jouw ervaringen alleen delen als dit zorgvuldig, zonder oordeel en stukje bij beetje gaat. Als ik je begeleid, ga je verkennen, herkennen en erkennen wat je is overkomen, zien hoe je je staande hebt gehouden en wat dat jou heeft gebracht. Ik hoop dat jouw emoties uiteindelijk een weg vinden en niet meer weggestopt hoeven te worden.
Levend verlies
Bij levend verlies, een voorbeeld van chronisch verlies, kun je bijvoorbeeld te maken hebben met een partner, een zoon, dochter, broer of zus die ernstig ziek is.
Maar het kan ook gaan om een onvervulde kinderwens.
Of dat je een kind hebt gekregen dat lichamelijk of geestelijk beperkt is. Je ervaart dan iedere dag pijn en verdriet terwijl de persoon nog in leven is.
Je rouwt om iets dat je mist, wat er nooit zal zijn of in vervulling zal gaan;
een (gezond(e)) kind of partner, genezing of kinderwens.
Traumatisch verlies
Traumatisch verlies is verlies dat heel ingrijpend of overweldigend voelt. Zoals plotseling verlies door geweld, een ongeluk of misdrijf maar ook door langdurige verliessituaties door oorlog, migratie, mishandeling, verslaving of psychische onbalans in jouw gezin of daarbuiten. Afhankelijk van de omstandigheden en of je bijvoorbeeld mensen om je heen hebt met wie je dit kunt delen, kun je dit meestal zelf opvangen en herbergen.
Als dat niet lukt ga je jouw gevoelens en emoties zo ver mogelijk wegstoppen en wordt de impact die het op jouw heeft, pas veel later duidelijk. De stresssymptomen uitten zich als je iets hoort, ziet of ruikt dat je aan de gebeurtenis, persoon of periode herinnert of wanneer je met een nieuw verlies te maken krijgt.